qeyri — 1. qoş. Başqa. Səndən qeyri. Ondan qeyri. Əhməddən qeyri heç kəsin yazısı hazır deyil. – Ey sevdiyim, səndən qeyri kimim var? M. V. V.. // Sif. mənasında. Bahadır qeyri bir halətdə idi. N. N.. 2. sif. Özgə, yad, kənar, başqa. Qeyri adamlara içəri … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyri-təbiilik — is. Qeyri təbii şeyin halı; sünilik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fövqəltəbii — sif. <ər.> 1. Mistik təsəvvürə görə: təbii yolla izah oluna bilməyən, təbiətin qanunlarına tabe olmayan; əcaib. Fövqəltəbii hadisə. Fövqəltəbii qüvvələrin varlığına inam. 2. məc. Adi əndazədən xaric; qeyri adi, qəribə, əcaib. Fövqəltəbii… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kortəbii — sif. 1. İnsanın iradəsindən asılı olmayan, təbiət qüvvələrinin təsirindən törəyən, öz özünə baş verən. Kortəbii hadisələr. 2. Qeyri mütəşəkkil, düzgün siyasi rəhbərlik olmadan; nizamsız. Keçmişdə fəhlələrin kortəbii çıxışları. Tətilçilərin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sün’i — ə. 1) saxta, uydurma, qeyri təbii; 2) əsli olmayan; qoyma, qeyri təbii … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xariqüladə — sif. <ər.> 1. Qeyri adi, qeyri təbii, bu vaxta qədər misli görünməmiş, təbiət xaricində olan. Xariqüladə qüvvələr. Xariqüladə hadisələr. Xariqüladə qəhrəmanlıq. 2. Adi qaydadan xaric, qeyri adi, fövqəladə. Boşanmaq təklifi <Mehriban>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
anormal — sif. <yun. a – inkar əd. və lat. normal> Qeyri normal, qeyri təbii, ümumi qaydaya uyğun olmayan, ümumi qaydadan kənar. Anormal hadisə. Anormal vəziyyət. – <Rza bəy> Həkimülmülk və Səlimini gözlədiyi zamanda da ruhən belə bir anormal… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ədabazlıq — is. Ədalı hərəkətlər, sadəlikdən, təbiilikdən məhrum hərəkətlər; özünü qeyri təbii, qeyri sadə aparma. Ədabazlıq etmək. – Cabbarın şit hərəkətlərlə, ədabazlıqla işi olmazdı. İ. Ə.. Ancaq bunların heç biri ədabazlığından, yaxud özündən müştəbeh… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mavəraəttəbiə(t) — ə. təbiət xaricində olan; qeyri təbii … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
arşın — is. Metrik ölçü sistemi qəbul olunanadək işlədilən uzunluq ölçüsü (0,71 metrə bərabərdir). <Əsgər bəy:> Təbrizdə arşını bir abbasıya alınan çit burada altı şahıya satılır. M. F. A.. Mağaza sahibi iki arşın ölçüb kəsdi, sonra kağıza qoyub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti